Danas se u Srbiji obeležava Dan sećanja na žrtve holokausta i drugih žrtava fašizma u Drugom svetskom ratu.
Ceremonija, kojoj će prisustvovati svi predstavnici grada Beograda, preživeli zatočenici logora, članovi porodica stradalih, predstavnici Saveza Jevrejskih opština Srbije, Saveza Romske nacionalne manjine, diplomatskog kora, itd. održaće se kod spomenika Žrtvama genocida na Starom sajmištu.
Iako svet ima Međunarodni dan Holokausta, 27. januar, srpski zvaničan datum je ostao 22. april, kada je 1945. godine grupa od 1075 preostalih logoraša iz Jasenovca krenula u proboj iz logora, a samo njih 127 je uspelo da se domogne slobode.
Prema nekim procenama u Jasenovcu je nestalo oko 500 000 Srba, 80 000 Roma, 32 000 Jevreja i nekoliko desetina hiljada antifašista različitih nacionalnosti.
Prema hrvatskim izvorima, do sada se znaju imena ukupno 83.145 žrtava. Od toga je 47.627 Srba, 16.173 Roma, 13.116 Jevreja, 4.255 Hrvata i 1.128 Bošnjaka. Među stradalima bilo je više od 20.000 dece.
Međutim, postoje razni sporovi između Srba i Hrvata oko ovih podataka.
Prve brojke su demografski sporne od početka, jer vodeći demografi SFRJ, Srbin Bogoljub Kočović i Hrvat Vladimir Žerjavić, došli su samostalno do sličnih ukupnih brojki ukupnih žrtava Drugog svetskog rata u Jugoslaviji – 1.014.000 Kočović i 1.027.000 Žerjavić. Srba je, na primer, ukupno poginulo 487.000-530.000, Hrvata 192.000-207.000 a Jevreja i Roma 134.000-145.000.
Razlog sporenja oko brojki zvanične statistike (ali i nacionalšovinističkog dela javnosti) i stručne javnosti su odavno jasni. Demografski gubici (prerano umrli i ono koji su trebali da se rode da okolnosti nisu bile ratne), koje je prvobitno vlada FNRJ/SFRJ “prevela” u ubijene radi bolje pozicije u pregovorima o ratnoj odšteti, su prema tim demografima oko dva miliona ljudi.
