Manastir Koroglaš se nalazi u neposrednoj blizini Negotina, kod sela Miloševo. Nema pouzdanih podataka ko ga je i kada zidao, ali se pretpostavlja da ga je zidao Kralj Milutin početkom XIV veka.
Narodno predanje kaže da je na tom mestu sahranjen Kraljević Marko pošto je ranjen, na Šarcu, preplivao Dunav iz Vlaške nakon bitke na Rovinama. Njemu je za dušu tu podignut manastir. Postoje brojne legende o grobu i skrivenom blagu Kraljevića Marka, koje se u blizini nalazi –
Manastir je bio živopisan ali su se sačuvali samo ostaci fresaka. Pored crkve nalazi se srednjovekovna nekropola koja je samo delimično ispitana. Kada su arheolozi tokom iskopavanja u blizini sela Miloševo našli staro groblje sa oko 150 preminulih i ustanovili da je u 14. veku kod Miloševa izgrađen manastir Koroglaš, narod u istočnoj Srbiji, skovao je čvrst stav da u blizini mora biti i grob junaka Kraljevića Marka.
Drevna legenda kaže da se uz Markov grob krije i veliko zakopano blago koje mu je poklonila njegova milosnica, vila Raviojla, sa planine Miroč koja se nadvija nad taj predeo.
S kolena na koleno prenosi se i da postoji mapa koja do blaga vodi –
Mapa je iscrtana na staroj goveđoj koži, sa simbolima vučje njuške kojom su bile obeležene šume u okolini Miloševa, pravougaonicima koji su znaci zdanja i kružićima koji predstavljaju grobove.
Narod tvrdi da je tako i pronađen grob u kome su arheolozi zaista pokazali da su ljudi tu sahranjivani od 11. do 15. veka. Iskopano je mnogo srebrnih naušnica i narukvica, izgravirane, pa potom pozlaćene dijademe datirane na 14. vek i očigledno luksuznije varijante što ukazuje da su njihovi vlasnici bili dobrostojeći u srpskoj srednjovekovnoj državi.
Od nalaza međutim, ništa ne ukazuje da u nekom od istraženih grobova počiva Kraljević Marko –
Pokojnici su, uglavnom, umirali prirodnom smrću. Samo je kod jednog u desnoj butini otkriven vrh strele. Ali, narod se evo punu deceniju nada da tu počiva Marko. Oni ni dalje nikako da poveruju pretpostavkama naših i rumunskih naučnika da je Marko Kraljević kao turski vazal učestvovao i poginuo 1395. godine u bici na Rovinama koju su vodili sultan Bajazit i vojvoda Mirča. I da se ratovalo sa druge strane Dunava kod reke Žiju.
Kažu kako im je pouzdaniji izvor poznati putopisac i istoričar iz 19. veka, Feliks Kanic koji je ostavio zapis da je u njihovoj okolini video kameni zid na kojem je urezano “Zdi zamče Kralje Mark”, u prevodu “Ovde je prestao da gleda u Sunce Kraljević Marko”. I da je Markov grob definitivno preleteo preko Dunava, iz Rumunije u Srbiju.
Zato, ko god letos ode pod Miroč planinu, može da zajedno sa grupom tamošnjih žitelja, luta po okolini Koroglaša, priziva poznate vlaške vračare da im travom raskovnik pomognu da otkriju Markov grob.
Jasna Jojić
(objavljeno u Kompaniji “Novosti”, maja 2005.)
