Vernici koji često posećuju crkvu i odlaze na sve svete liturgije često dolaze u zabludu kada je u pitanju ispravnost crkvenih protokola.
Jedan od ljih odnosi se na to kako je jedino ispravno prekrstiti se tokom trajanja službe. Na sajtu Saborne crkve stoji objašnjenje:
“Sve sveštene radnje i sve molitve osvećuju se znakom krsta. Krstimo se tako što u jedno saberemo tri prsta desne ruke – palac, kažiprst i srednji prst, a mali i domali prst savijemo na dlan. Tri spojena prsta simbolizuju Sveto Trojstvo – Oca, Sina i Svetoga Duha, dok su dva prsta na dlanu simbol dvojstva Hristove prirode – božanske i ljudske. Sa tri sastavljena prsta dotičemo najpre čelo, posvećujući Bogu svoj um, i govorimo: “U ime Oca”, zatim deo ispod grudi, posvećujući Bogu svoje srce, izgovarajući: “i Sina”, a na kraju dodirujemo desno pa levo rame, posvećujući Bogu svoju snagu, govoreći: “i Svetoga Duha”. Završavamo sa “Amin”, što znači: “Neka tako bude”.
Pogrešno je krstiti se “u vazduhu”, na brzinu, improvizovati krsni znak kratkim potezima ispred sebe u znaku malog romba, ne dovršiti ga sasvim, a naročito ga zloupotrebljavati u sujeverne svrhe. Znakom krsta – pod uslovom da smo se prekrstili ispravno – osvećujemo sebe, čitavo svoje biće. Krsnim znakom rasteruju se nečiste sile, njime se ispoveda naša vera u Boga i Vaskrsenje, kao sastavni deo naših molitava,” navode iz crkve.
Verski analitičari objasnili su i kada je ispravno prekrstiti se tokom liturgije, i kako navode, svaki put kada vernici izgovaraju sa “Amin” treba se prekrstiti. Takođem na svako “Slavoslovlje”, tj, kada se peva Ocu, Sinu i Svetome Duhu treba se oseniti znakom krsta.
Opanak
