Na današnji dan, 7. jula 1855. godine rođen je vojvoda srpske vojske Živojin Mišić, jedan od najbrilijantnijih vojskovođa Prvog svetskog rata.
Obrazovao se u Artiljerijskoj školi u Beogradu i austrijskoj Streljačkoj školi.
Na Vojnoj akademiji u Beogradu od 1898. do 1904. godine predavao je strategiju.
U srpsko-turskim ratovima, od 1876. do 1878. i 1885, komandovao je bataljonom.
Penzionisan je 1904, zbog sumnje da je neprijateljski raspoložen prema oficirima-zaverenicima, koji su 1903. ubili kralja Aleksandra Obrenovića.
Posle austrougaske aneksije Bosne i Hercegovine aktiviran je 1909, na zahtev načelnika Glavnog generalštaba vojvode Radomira Putnika i postavljen je za njegovog pomoćnika.
U Prvom balkanskom ratu iskazao se kao sjajan strateg, jedan od najzaslužnijih za pobedu u Kumanovskoj bici 1912.
U Balkanskim ratovima i na početku Prvog svetskog rata bio je pomoćnik načelnika štaba Vrhovne komande.
Na sopstvenu molbu 15. novembra 1914, tokom Kolubarske bitke, postavljen je za komandanta Prve armije. Povrativši joj poljuljani moral, izuzetnim taktičkim potezima, uspeo je da zaposedne Suvoborski greben, a potom energičnim dejstvima potpuno razbije austrougarske trupe.
Kolubarska bitka bila je sukob 300.000 austrougarskih vojnika sa 120.000 srpskih vojnika. Za briljantnu strategiju kojom je tada nadmudrio austrougarsku komandu unapređen je u čin vojvode.
Ono po čemu se Mišić još pamti jeste i njegovo čuveno geslo: ” Život je večita borba. Ko sme, taj može. Ko ne zna za strah, taj ide napred!”
