Isposnica svetog Isaije Parivodskog zaštićen je spomenik kulture, izvanredne kulturne i duhovne vrednosti. Nalazi se u Vojvodini, na samoj katastarskoj međi ledinačkog i rakovačkog atara.
Locirana je u odnosu na manastir “Rakovac” jugoistočno duboko u šumi u blizini nekadašnjeg kamenoloma danas kompleksa “Ledinačko jezero”. Sa vrha stene u koju je uklesana “Isposnica” vide se severni obronci Fruške Gore i Dunav. U Fruškoj gori i Vojvodini ovo je jedina “Isposnica” i sa Isposnicom pored Valjeva čini jednu od dve koje su zaštićene kao spomenici kulture.
Isposnice su u životu monaha imale ulogu mesta za život u osami i podvizništvu. Izolovani od okruženja trudili su se što je moguće više da se odreknu svega ovozemaljskog, te kroz fizičko iznurivanje tela patnjom, stignu do prosvetljenja, van čulnih opažanja, sticanja prozorljivosti i viđenja budućeg, viđenja puteva spasenja i drugih duhovnih darova, koji znače pobedu duha nad materijalnim smrtnim telom. Monasi spremni na podvig ovakave vrste, a iz reda rakovačkog manastira izgradili su ovu “Isposnicu”.
Vreme nastanka “Isposnice” se prati jedino na osnovu uklesanih natpisa na spoljnom zidu, a datirani su od početka 18 veka na ovamo i beleže posete crkvenih velikodostojnika i boravak jeromonaha isposnika. “Isposnica” je u crkvenim knjigama označena imenom jeromonaha Isaije Parivodskog koji je sa, na uklesanom zapisu iz 1771, najranije zabeleženi podviznik usamljeničkog života u “Isposnici” povučen od bratije i sveta ovde proveo poslednje godine života ili po zapisanom “… u vreme nemoći svoje”.
“Isposnica” je uklesana u meku krečnjačku stenu, koja je okružena gustom šumom sa niskim rastinjem, što je uz fizičku udaljenost od naselja Rakovca i Starih Ledinaca usled otežanog pristupa i očuvalo u skoro izvornom stanju. Ulaz joj je okrenut ka severnoj strani, a arheološkim kopanjima pred prostora ukazuju na to da je pred prostor bio delimično ukopan i pokriven nekom nadstrešnicom u funkciji boravka podvižnika, dok je prostor uklesan u steni bio u funkciji molitvenog prostora. Osnova “Isposnice” je u obliku nepravilnog pravougaonika, osvetljava je uski prozor i lučno uklesana vrata ne veće visine od 1,5 metara. Na istočnom zidu “Isposnice” u stenu je ukopana, manje zasvedena niša sa bankom koja je imala funkciju oltara. Na južnom zidu postoje 2 plitke niše. U prostoru “Isposnice” moguća je molitva ili boravak jednog kaluđera. Isposnica je svedočanstvo manastira Rakovac kao duhovnog centra u kome se negovao poseban odnos prema monaškoj tradiciji “Podvižništva”.
